می‌خواهم بر بارانداز بنشینم
تنها با دریاچه
وقتی تاریک می‌شود
و باد آرام می‌گیرد و
مه بر می‌آید.
می‌خواهم بر بارانداز بنشینم
وقتی خانه در شادی می‌درخشد.
برخیز ای مه و خانه را پنهان کن
صداهای درشتش را، نور چراغ‌هایش را.
می‌خواهم بر بارانداز بنشینم
تا شب آرام گیرد.
بگذار آهسته قدم بردارم
در شبی که به آن نگاه می‌کنم
به میان شبی که در آنم.
شبنم‌ها آهسته به پیش می‌روند
بامداد و مه آهسته قدم بر می‌دارند.
فقط یک گام آرام!
آن را پنهان می‌کنم، به کناری می‌گذارمش
از زندگی تا به مرگ.
نه به گذشته، نه به آینده
نمی دونم، ناخودآگاه یاد این شعر از شاعر انگلیسی متیو آرنولد شاعر دوره ویکتوریا افتادم (که البته قسمتی شو اینجا مینویسم، کلش خیلی طولانی تر ه)
The sea is calm to-night. The tide is full, the moon lies fair Upon the straits; on the French coast the light Gleams and is gone; the cliffs of England stand; Glimmering and vast, out in the tranquil bay. Come to the window, sweet is the night-air! Only, from the long line of spray Where the sea meets the moon-blanched land, Listen! you hear the grating roar Of pebbles which the waves draw back, and fling, At their return, up the high strand, Begin, and cease, and then again begin, With tremulous cadence slow, and bring The eternal note of sadness in.
نمی دونم، ناخودآگاه یاد این شعر از شاعر انگلیسی متیو آرنولد شاعر دوره ویکتوریا افتادم (که البته قسمتی شو اینجا مینویسم، کلش خیلی طولانی تر ه)
The sea is calm to-night.
The tide is full, the moon lies fair
Upon the straits; on the French coast the light
Gleams and is gone; the cliffs of England stand;
Glimmering and vast, out in the tranquil bay.
Come to the window, sweet is the night-air!
Only, from the long line of spray
Where the sea meets the moon-blanched land,
Listen! you hear the grating roar
Of pebbles which the waves draw back, and fling,
At their return, up the high strand,
Begin, and cease, and then again begin,
With tremulous cadence slow, and bring
The eternal note of sadness in.
وقتی تو به بهشت خود فرا می روی،
من به دوزخ خود فرو می روم...
اما من نمی خواهم که تو دوزخ مرا ببینی...
می خواهم در دوزخم تنها باشم...
نه بابا! کجا میری؟ بیا همین بهشت یه نون و پنیری با هم می خوریم....